KİTLELERİN MEDİTASYON ANLAYIŞI İLE USTALARIN MEDİTASYON YOLU

Son yıllarda meditasyon ile ilgili çok fazla şey duymuşsunuzdur. Meditasyonu, oturup iki elini yana açarak bir süre beklemek gibi algılayanlar olabilir. Diğer yandan meditasyonun hakikatini bilenler de vardır.  Meditasyonun algılanış şekli kadar uygulanışı konusunda da çok derin farklılıklar bulunur. Bu yazımızda size bu farklılıklardan bahsedeceğiz.

Çoğunluğun yaptığı şeye, ‘kesin doğrudur’ demek, ciddi bir yanılgıdır. Meditasyon yaptığını düşünen kitleleri incelediğimizde, bu grupların çoğunlukla büyük hatalar içinde olduğunu görürüz. Oysa ustaların yaptığı meditasyon, ki onlara usta dememizin sebebi bir yaşam ustası olmalarıdır, kitlelerin yaptığı meditasyondan tamamen farklıdır. Hatta ustaların yaptığına meditasyon diyorsak, diğerlerine başka bir şey demeliyiz. İşte iki meditasyon anlayışı arasındaki fark, bu derece açıktır. Bazı örnekler üzerinden bu farklılıkları açıklamaya çalışalım:

Kitlelerin Meditasyon Anlayışı

Kitlelerin hayat anlayışı genellikle acıdan kaçmak ve keyif peşinde koşmak şeklinde gelişir. Kitleler huzursuzluktan, acıdan ve mutsuzluktan kaçınmaya çalışırlar. Çünkü mutsuzluğu, acıyı ve öfkeyi negatif duygu ve düşünce olarak adlandırırlar. Bu da onları, böyle durumları kötü ve kaçınılması gereken şeyler olarak nitelendirmeye götürür. Bu nitelendirme, kitlelerin mutsuzluk, acı ve öfke gibi kavramlara daha çarpık bir bakış açısıyla bakmalarına neden olur. Yaşamı var edenin ölüm, ölümü var edenin yaşam olduğu hakikatini görmek istemezler.

Kitleler, olay ve durumlara kendi pencerelerinden bakarlar. Örneğin, yaşam deneyimleri içerisinde pozitif olarak gördükleri, mutluluk dedikleri ve bilinçlerinde kendilerinde kodladıkları, hakikatten uzak bir yaşam realitesinin peşinde koşarlar. Kitleler, acı olmadan zevk olsun, mutsuzluk olmadan mutluluk olsun, ölüm olmadan doğum olsun, yıkım olmadan büyüme olsun gibi olmayacak hayaller ve hatta fanteziler peşinde koşarlar. Kısacası genel olarak keyif peşinde koşarlar, iyi hissetme peşinde koşarlar, acıdan ve mutsuzluktan kaçınmaya çalışırlar. Bu sebeple de kitleler birçok açıdan bağımlılık yarattıkları durumların içine girerler. Oysa ki Nietzsche’nin de dediği gibi; “İyi bir uyku için iyi bir uyanıklılık şarttır.”

Ustaların Meditasyon Anlayışı

Ustalar, hayatın iki zıt kutuptan oluştuğunun farkındadırlar. İyi ve kötü, negatif ve pozitif hep aynı madalyonun iki yüzüdür. Biri olmadan diğeri var olamaz. Yaşam bir diyalektik üzerine kuruludur. İyilik kötünün var olmasıyla anlamını bulur. Pozitif, negatifin olmasıyla var olur. Bu yüzden de kitlelerin negatif olarak algıladığı her şeyin; huzursuzluğun, öfkenin, acının veya stresin diğer yüzünü yani gerekliliğini görebilirler. Olumsuz olarak nitelendirdiğimiz kavramların, yaşamın diyalektik gerçeğinin bir neticesi ve hayatın bir realitesi olduğunu kabul ederler.

Ustalar, yaşamın hakikatine ermiş kişilerdir. Hayata dair geliştirdikleri daha net, daha gerçekçi ve daha farkındalıklı bir bakış açısıyla dengeyi içselleştirmişlerdir. Yaşam gerçeği içinde iyinin de, kötünün de olduğunu kabul ederler. Bu bilinçle yaşamanın getirdiği derin bir hayat öngörüsüne sahiptirler.

Ustalar ve Kitlelerin Farkları

Kitleler, zihinlerinde negatif diye adlandırdıkları düşünceleri kovma telaşı içindedirler. Oysa ustalar, zihinlerine gelen hiçbir düşünceden kaçmazlar. Çünkü ustalar bilir ki; kitlelerin negatif dediği birçok düşünce, aslında gelecekte yaşanacak sorunlara karşı önceden yapılması gereken bir hazırlığın, alınması gereken bir önlemin habercisidir.

Sürekli pozitif düşünmeye ve hayatı hep iyi görmeye çalışan kitlelere baktığınızda; bu insanların, hayat su koyverdiğinde bu problemlerle başa çıkamayıp, sorunlara çözüm bulamadıklarını görürsünüz.

Hâlbuki realist bir kişi, bir yaşam ustası, yaşama baktığında iyiyi ve kötüyü birlikte görür. İşte bu görüş yeteneği yüzünden böyle kişiler, usta olarak adlandırılır. Bilge olmak, geniş bakış ve kavrayış yetisini gerektirir.

Hakiki Zekâ Bilgelik Midir?

Zeki olmak, sadece iyi gidebilecek şeyleri düşünüp bir fantezi dünyasında yaşamak değildir. Hakiki zekâ, kötü gidecek şeyleri de düşünüyor ve öngörebiliyor olmaktır. Hakiki zekâ, negatifliği de pozitifliği de düşünebilme kapasitemizdir. Bu da bizi bilgeliğe götürür.

Uyanık olmak da bununla ilgilidir. Uyanık bir kişi, negatifi de pozitifi de gören, pozitif olma çabası içinde olmayan ve yaptığı meditasyonlarla bunu ilerleten kişilerdir. Bundan dolayı sadece realist olan biri meditasyon yolunda ilerleyebilir.

Realist olan kişiler, bilincin 7 katmanında ilerleyebilirler. Nihai olarak bilincin en son noktası olan zen noktasına ulaşırlar. Zen noktasına gelen bir kişi, hayatta olan her şeyi kabul eder ve teslimiyet içinde kalır.

Bilincin Her Seviyesinde İlerlemek Mümkün

Bizler belirli sınırlara ve limitlere sahibiz. Bir insanın yaşamda olup biten şeyleri değiştirmesi mümkün değildir. Ancak bizler düzenli, doğru ve hakiki meditasyonla birlikte yaşamın kendisini kabul edebilmeyi başarırsak, bilincin her katmanında rahatlıkla ilerleyebiliriz.

Bilincin her katmanında ilerleyebilmek için iki önemli prensip vardır. Bunlardan birincisi; kendimizi kabul ediyor olabilmemizdir. İkinci prensip ise; kendimizle yüzleşmemiz gereğidir. Bu prensiplerden hareketle diyebiliriz ki; meditasyon yapan kişi kendisiyle yüzleşmeli ve gerçekliğini kabul etmelidir.

Meditasyon yapmadan önce şöyle bir kendinizi sorgulayın: Eğer hâlâ kaçındığınız ve deneyimlemek istemediğiniz duygularınız varsa gerçek anlamda bir meditasyon yapamazsınız. Ustalar bunu başardıkları için yaptıkları gerçek bir meditasyondur.

Yazımızda da belirttiğimiz üzere, kitlelerin meditasyon yapma nedeni çoğunlukla kendilerini daha iyi hissetmektir. Bu yapılanın meditasyon olduğunu söylemek güçtür. Oysa ustaların  yaptığı meditasyon, teslimiyetten geçer. İkisi arasında çok ciddi farklılıklar bulunur.

Sizler de bu ayrımın farkına varmak ve gerçek meditasyonu deneyimlemek ister misiniz? Bu konuyla ilgili soru ve yorumlarınızı bekliyorum.

Sağlıcakla kalın…